je stoel een schilderij je schilderij een stoel
Ooit heb ik een vijf uur lang durend toneelstuk gezien. Als coulissen werden alleen maar stoelen gebruikt. En altijd wist je gelijk waar je was, wat het voorstelde, waartoe ze dienden.
Een stoel dient een verhaal
Een stoel spreekt tot je verbeelding
Hij is drager
En van de mens, en van wat hem omgeeft
En van een verhaal, en van een schilderij
Waar blijft de stoel onder het schilderij?
Is hij nog stoel?
Zit je op je schilderij en leun je er tegen aan ?
Mag de poes op het schilderij zitten,
en zal je in je sloffen er wel op gaan staan?
Je verplaatst je schilderij omdat je bij het raam wilt gaan zitten,
en je kindje legt misschien zijn boterham erop
Het is een spel, je eigen spel.
Er leeft een spel en er leeft een wens
De stoel als drager van een schilderij
De stoel als schilderij
De stoel als drager van een wens
die ergens erop of eronder in woorden staat
Op elk schilderij weer opnieuw
“Ik wens, dat ieder kind op aarde in vrede mag opgroeien”
Silvie Hogerzeil